Chronisch zieken en gehandicapten die al jaren van de thuiszorg injecties of infusen krijgen, worden nu gedwongen hiervoor naar de huisarts te gaan. De Nederlandse Patiënten Consumenten Federatie (NPCF) en de Chronisch Zieken en Gehandicapten Raad (CG-raad) hebben hierover al honderden klachten gekregen.
De problemen worden veroorzaakt door een
Ik ben zelf verpleegkundige en het is niet zo dat wij de injecties niet mogen geven of daarvoor toestemming nodig hebben van de huisarts, maar we krijgen geen indicatie van het CIZ meer om injectieste geven.
Dit wordt door niemand benoemd,maar dat is de kern van het probleem.
Dit is te zot voor woorden , de tuiszorg moet juis meer taken zoals injecties geven erbij krijgen. De huisartsen doen die taken niet zelf in ons gebied id het uitbesteed aan SHL uit Brabant en sinds dien werkt er niets meer, ze willen thuis langs komen terwijl ik makkelijk naar de huisarts assistente kan en wil gaan die dat werk in de huisatrsen praktijk keurig deed.
Nee neem dan BUURTZORG die groiet als kool en doet het perfect , hoog opgeleide verpleegkundigen die op de wijze van de vroegere wijkzuster een breed pallet van taken uitvoeren in zelfsturende kleine teams die de klanten goed kennen en goed afstemmen met artsen en clienten. weg met alle molog-fusie organisaties die hun werk slecht doen.
de noodzakelijke injecties verkrijgt mijn man, die regelmatig geprikt wordt door de trombosedienst ook zonodig door deze dienst.
Indien de huisarts zou moeten prikken gebeurt dit waarschijnlijk ook niet door hem zelf,maar door zijn assistente.-wij zien geen nota”s meer, dus weten niet wat door de huiszarts wordt gedeclareerd-
Indien mij man naar de huisarts toe moet gaan is hij afhankelijk van rolstoelvervoer.
Dit betekent veel tijdverlies en ook kosten, die uit het “potje “van de zorgverzekeraar worden betaald omdat hij een machtiging heeft- deze overigens elk jaar moet aanvragen.
Aangezien hij elke dag AWBZ-zorg heeft i.v.m. adl-aktiviteiten zou het indien dit zo uit zou komen toch “handiger”zijn als de thuiszorg de ev. injecties zou mogen geven.
de noodzakelijke injecties verkrijgt mijn man, die regelmatig geprikt wordt door de trombosedienst ook zonodig door deze dienst.
Indien de huisarts zou moeten prikken gebeurt dit waarschijnlijk ook niet door hem zelf,maar door zijn assistente.-wij zien geen nota”s meer, dus weten niet wat door de huiszarts wordt gedeclareerd-
Indien mij man naar de huisarts toe moet gaan is hij afhankelijk van rolstoelvervoer.
Dit betekent veel tijdverlies en ook kosten, die uit het “potje “van de zorgverzekeraar worden betaald omdat hij een machtiging heeft- deze overigens elk jaar moet aanvragen.
Aangezien hij elke dag AWBZ-zorg heeft i.v.m. adl-aktiviteiten zou het indien dit zo uit zou komen toch “handiger”zijn als de thuiszorg de ev. injecties zou mogen geven.
Er is wel een oplossing. De thuiszorg geeft de injectie en stuurt vervolgens een factuur naar de huisarts die dit weer kan factureren bij de zorgverzekeraar. Dat brengt weer het en ander aan extra administratie en kost enkele maanden voordat alle systemen zijn aangepast om dit te verwerken. Het kost nog wat langer om eenieder uit te leggen hoe het werkt. Als een ieder het snapt zal er ongetwijfeld nog een accountantsverklaring moeten komen waarmee de thuiszorg kan aantonen dat ze de tijd voor de injectie niet dubbel gefactureerd heeft. Bovendien moeten we er ook nog zeker van zijn of dit soort afspraken wel binnen de mededingingswet passen. Kortom het duurt wel even voor dit geregeld is en ondertussen zitten clienten met dit soort problemen opgezadeld.