Tja, an sich klinkt alles plausibel. Toch mis ik wat essentiële elementen in het voorgaande stuk die het wantrouwen door zorgaanbieders de afgelopen jaren t.o.v. “experimenten” hebben doen toenemen. Iedereen lijkt vergeten dat we een experiment “doelgroepen” achter de rug hebben. In onderhandelingen zijn deze regelmatig gebruikt om de tarieven te drukken en eenmaal naar beneden, dan was dit weer lastig goed te krijgen. Gelukkig was er een kostprijstool, maar niet iedere zorgverzekeraar ging hier in mee. Die doelgroepen zijn dan ook een stille “dood” gestorven, alle investeringen door softwarebedrijven ten spijt (die hebben een prima boterham aan dit soort experimenten). De zorg in Nederland mag wat kosten, maar de kosten worden soms wel heel erg éénzijdig bij de zorgaanbieder gelegd. De angst is nu dat deze cliëntprofielen op dezelfde manier gebruikt gaan worden middels benchmarks. Benchmarks die door de zorgverzekeraars verschillend opgesteld en geïnterpreteerd worden. Daar waar je het goed doet bij de één, doe je het slecht bij de ander. Ik snap dat het NZA wat moet omdat ze te weinig informatie heeft, maar ik hoop dat ze het wantrouwen ook kunnen begrijpen. Ik werk al lang in de zorg, maar volgens mij heeft de wijkverpleging nooit een stabiel beeld gekend. Eigenlijk kun je dan ook niet verwachten dat er dan een efficiënte eenduidige werkwijze komt. Er zullen nog wel wat beleidsmatige punten beschreven, herschreven, etc worden en ook de softwareleveranciers zullen de komende tijd niet zonder werk komen te zitten, maar als zorgaanbieder zou je graag wat rust willen hebben, zodat de focus weer op zorg kan komen…..