Meer werkelijke en wezenlijke aandacht voor de cliënt is hard nodig. Dat blijkt uit de jaarlijkse benchmark van ActiZ. Vooral intramurale cliënten zijn negatief over de beschikbaarheid van personeel.
Ongeveer een derde (36 procent) van
U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan
Login of Maak een account aanOngeveer een derde (36 procent) van
BSL Media & Learning
Walmolen 1, 3994 DL Houten
Postbus 246, 3990 GA Houten
Als dit ten koste gaat van inkomsten en bonussen en ontslagvergoedingen van managers, dan is nog meer aandacht voor de patient toch wel erg overdreven ??????
Ik heb een ervaren verpleegkundige gekend, die mij vertelde, dat zij met 5 andere verpleegkundigen, die ze zelf mocht aanwijzen, de hele afdeling kon runnen, terwijl er normaal 25 man rondlopen voor van alles en nog wat. Met het meten van tijdsdruk- en tevredenheidscores kom je er dus niet uit. Was het maar zo simpel !!
meer zorg, minder administratie;HKZ als middel, niet het doel maken, geef de zorg aan de zorgenden terug
Meer aandacht voor de klant is harder nodig ? Daar heb je geen benchmark of onderzoek nodig. De onderzoeken naar misstanden en een regelmatige zelfonderzoek en zelfreflectie door zorginstellingen zijn een meer realistisch vertrekpunt.De medewerkers in de zorgverlening zijn meestal toegewijde mensen die zich maximaal inzetten voor hun zorgvragers.Maar nog steeds krijgen ze door belemmeringen in de organisatiecultuur, een remmend beleid en belemmerende protocollen en procedures niet altijd de kans om persoonsgericht te werken.Tijdsdruk, productiviteitseisen en een uitgebreide horizontale en verticaal verantwoording zorgen ervoor dat de zorgvrager vaak niet de aandacht en tijd krijgt die hij of zij nodig heeft om minder gebonden en afhankelijk te functioneren in de zorgomgeving.
Meer aandacht voor de klant is harder nodig ? Daar heb je geen benchmark of onderzoek nodig. De onderzoeken naar misstanden en een regelmatige zelfonderzoek en zelfreflectie door zorginstellingen zijn een meer realistisch vertrekpunt.De medewerkers in de zorgverlening zijn meestal toegewijde mensen die zich maximaal inzetten voor hun zorgvragers.Maar nog steeds krijgen ze door belemmeringen in de organisatiecultuur, een remmend beleid en belemmerende protocollen en procedures niet altijd de kans om persoonsgericht te werken.Tijdsdruk, productiviteitseisen en een uitgebreide horizontale en verticaal verantwoording zorgen ervoor dat de zorgvrager vaak niet de aandacht en tijd krijgt die hij of zij nodig heeft om minder gebonden en afhankelijk te functioneren in de zorgomgeving.
Wat een toeval! Wij zijn deze week met de week van de zorg 1 van de 3 genomineerden voor een zorg award. Met het thema; prikkelrijke/prikkelarme interventies voor de zorgvrager die 24 uur op bed verblijft of niet deel kan nemen aan de reguliere activiteiten i.v.m te veel prikkels e.d.
Dus wij zijn op de goeie weg….
Het meest ernstige staat halverwege. pwc is kennelijk ingehuurt om aan te tonen dat kleinschalig niet beter is dan grootschalig. dit is vast de opmaat naar nieuwe schaalvergroting. Ik werk niet in deze sector, maar als ik dat wel zou doen, zou ik dit punt van het onderzoek colkectief proberen onderuit te halen.
Cijfers kunnen niet liegen maar leugenmaars kunne wel cijferen.
Jammer dat management nog steeds bezig is op de eigen manier. Men kan beter kijken en luisteren naar instellingen waar het (nog) echt goed is want die zijn er wel. Ben het dus eens met deurwaarder en vele anderen die reageerden. Probleem is dat het hogere management in een eigen wereld leeft en zichzelf bevrucht, daarom herhaalt de ellende voor anderen zich eindeloos. Het zijn geen goede cultuurbouwers en vernietigen vaak wat goed is. Zo is het op veel plekken, niet alleen in de zorg, ook bijv. binnen onze r.k. kerk (onze vrouwelijke pastor, gelukkig is ze nu weg, was nog erger dan de ouderwetse conservatieve pastoor die we eerst hadden. En maar lullen over de bijbel en ondertussen de vrijwilligers op de ziel trappen en door haar gedrag het onmogelijk maken, eigenlijk de kerk uitjagen.
Goed luisteren betekent nog niet dat men HOORT wat er gezegd wordt
Ik geloof er niks van de medewerkers en cliënten meer tevredenheid aangeven. Dit staat in schril contrast met mijn ervaring en de feedback die ik krijg. En ik vind dat we eens moeten kijken wat we bij de raden van bestuur kunnen bezuinigen voor we bij de zorgenden kijken.
Als ze voor dat geld nou eerst eens regelen dat er overal tilliften met motortjes komen ipv de exemplaren waar je met de hand toch patienten van meer dan 100kilo moet voortduwen. Dan vervolgens een onderzoek naar versimpeling van alle administratie, weiger alle kwaliteitsonderzoeken die veel tijd kosten en dus de kwaliteit naar beneden halen.en zo kan ik er nog wel wat bedenken.ACTIZ graag een tijdsbestedingsonderzoek naar de effectiviteit van het management en de overhead.
Inderdaad krijgen de cliënten minder aandacht dan vroeger. Te veel administratieve rompslomp!
Je bent uren bezig met formulieren via de pc in te vullen. De aardigheid gaat er van af.
Niet westerse allochtonen hebben niet de nodige aandacht als zij de zorg instellingen nodig hebben. Turkse patienten gaan hoerdoor massaal naar Turkije voor medische zorg omdat de zorg instellingen niet op de vraag en behoefde kunnen antwoorden.
Goh… zoveel managers, zoveel adviesbureaus, zoveel kosten in de zorg die worden weggesluisd naar zorgparasieten.
En dan met de briljante conclusie komen dat er meer aandacht nodig is voor de cliënt? Dat had mijn demente grootmoeder gratis kunnen adviseren.
Als managers en adviesbureaus de resultaten van dit onderzoek ECHT serieus nemen, stappen ze allemaal per direct op.
Ik verwacht echter het tegenovergestelde: workshops Time Management. Overleg. Vergaderen. Netwerken. Secretaresses inhuren. Externe adviesbureaus inhuren. Investeren in nutteloze ICT projecten. Commissies instellen. Adviseurs inhuren die de cursus “meer zorg per minuut” kunnen geven aan verzorgenden. http://bit.ly/nq8q0Z . Have fun!
Minder mensen voor meer werk betekent minder tijd per patient. De duimschroeven worden steeds verder aangedraaid, tot de pijn op een moment onhoudbaar wordt…