Zorgbestuurders verlaten minder snel hun post. In 2006 volgden bestuurders elkaar gemiddeld om de 2,8 jaar op. Tegenwoordig ligt dat op circa 4,9 jaar. Dat blijkt uit een inventarisatie van de Volkskrant bij de vijftig grootste zorginstellingen.
Tevens wordt vaker dan voorheen ingezet
Uhm, ik dacht dat het in de zorg draait om de patiënten/cliënten/bewoners of hoe je de zorgontvanger ook wilt noemen…en daar heb je zeker professionals voor nodig..Mooie reactie van Wilma overigens.
Wat een ergernis: zowel de cijfers uit 2006 als van nu zijn niet representatief.
Uit langlopend onderzoek onder zorgbestuurders door de Erasmus Universiteit (ruim 300 respondenten!) is daarentegen bekend dat bestuurders gemiddeld ruim 6 jaar in functie zijn en dat dit door de jaren heen nauwelijks veranderd. Ook is er nooit sprake geweest van een enorme instroom uit het bedrijfsleven. Wel hebben degenen die de overstap maakten zich mogen verheugen in veel belangstelling. Al jaren heeft ongeveer een kwart van de bestuurders een zorginhoudelijke achtergrond (in ziekenhuizen aanzienlijk meer). De overgrote meerderheid is anders opgeleid, maar heeft wel jarenlange ervaring in de zorg. Geen nieuws dus.
Wat wel nieuws is, is de opkomst van de vrouwelijke zorgbestuurder. In 5 jaar tijd een verdubbeling! Tijd dus om de eeuwige stropdas bij een dergelijk verhaal te vervangen voor een ander beeld.
Tsja, wat natuurlijk ook meespeelt is dat graaien steeds meer in de picture staat. Weggaan om ergens anders nog harder te graaien komt minder voor omdat hiervoor de ruimte (maatschappelijke aandacht) kleiner is geworden.
De Boer en Croon: “In de zorg draait het niet om producten, maar om professionals die diensten verlenen, de dokters dus.” Je moet het maar durven zeggen in de pers.