De bedoeling was om bij de GGZ NML, Riwis en andere organisaties de kwaliteit van medezeggenschap te verhogen, omdat OR en bestuurder daar zelf niet tevreden over waren. Geijkte oplossingen werkten niet meer. Dat leidde ertoe dat we op vormen kwamen waarbij de OR niet langer voor de onmogelijke taak stond de ruim 1600 medewerkers goed te vertegenwoordigen, maar we maatregelen bedachten waarbij zoveel mogelijk werknemers betrokken konden worden of invloed konden uitoefenen. Het management lager in de organisatie werd bovendien actief gestimuleerd meer participatief te worden. Het werd kortom een project dat diep ingreep in de organisatie, maar dat tevens een goed antwoord bleek op de wens van bestuurder en OR om werknemers meer betrokken te kunnen laten zijn in een alsmaar groter wordende fusiewereld.
Zoals William D. Hermsen terecht opmerkte in zijn reactie: de WOR is decennia geleden bedacht in een totaal ander politiek en maatschappelijk klimaat. Sturingprincipes, kennis- en opleidingsniveau, toegenomen welvaart, andere technologieën en schaalvergroting zijn maar enkele van de veranderingen die het decor sindsdien hebben veranderd.
Omdat we zien dat de WOR (die overigens niet wordt opgeofferd) te vaak een te strak aangesnoerd korset is geworden, vonden we het nodig ruimte en ontwikkeling in het denken over medezeggenschap te stimuleren. Er zijn meer en betere mogelijkheden dan die in de WOR zijn vastgelegd: als een je hamer je enige gereedschap is, zal je altijd spijkers moeten slaan.

men gaat er aan voorbij dat thuiszorg instellingen niet alleen bestaan uit verpl en verzorg,ieder medewerker heeft recht op vertegenwoordiging in een bedrijf. hoe komt het dat men steeds opnieuw het wiel wil uitvinden. de VAR is voor werk inhoudelijke aspecten die kan er prima naast.

interessante en leuke ontwikkeling. Natuurlijk hebben de vorige reageerders ook deels gelijk: het bestaat al en hoeft niet te leiden tot het opheffen van de OR.
Toch is dit een statement, omdat op de beschreven manier de medezeggenschap dicht bij de werknemer kan worden georganiseerd en een zaak wordt van meerdere mensen.
Ik zie het wel als een stap in een ontwikkeling: eerst zullen OR en bestuurder bekend moeten raken met een model waarin de onderwerpen onder de loep gehouden worden en beide organen een duidelijke keuze maken over de betrokkenheid van de medezeggenschap.
Dat is al een stuk bevredigender dan de reactieve OR die alles formeel en detailistisch benadert!

Dictatuur, zefs rasnarcisten dienen zich aan de wet te houden. Het niet (willen) luisteren naar de OR is als een besmettelijke ziekte van de ene RvB naar de andere overgesprongen. Weer een (aanstaande) ramp voor de zorg in NL waar ’t woord kwaliteit een andere betekenis begint te krijgen.

Verpleegkundigen & Verzorgenden Nederland (V&VN) ziet dat in steeds meer zorginstellingen behoefte is aan uitwisseling op inhoud. Een verpleegkundige of verzorgenden adviesraad (VAR) is een manier om een dergelijke uitwisseling vorm te geven. VAR’s brengen adviezen uit aan directie en management. Die adviezen gaan altijd over het werk van verpleegkundigen en verzorgenden: de zorg voor patiënten of cliënten (en niet over arbeidsvoorwaarden). Op die manier praat de VAR mee over kwaliteit van zorg en beroepsuitoefening.
Dit is ook een manier om medezeggenschap vorm te geven.

Boeiende ontwikkeling. De vraag is wel of het probleem van stokkende samenwerking aan de wet ligt of aan het gedrag van OR/bestuurders. Binnen de WOR ervaren we in Inovum dat creatief en constructief overleg over ongeveer alles mogelijk is, mits partijen de gesprekspartner serieus nemen en zichzelf niet al te serieus.

Ter kennisneming.
Interessant, maar daar zijn wij nog niet aan toe.

Door de Marktwerking zie je Nieuwe en Andere organisatie-modellen ontstaan. Men gaat ook creatiever denken . Met name over andere vormen van Medezeggenschap. De WOR is een Wet bedacht door de Politiek in de Jaren 50. Daarna is er weinig veranderd op het gebied van Medezeggeschap. De Minister heeft wel een aanzet gemaakt maar tot op heden is er weinig gebeurd. Zelf juich ik andere vormen van Medezeggenschap van harte toe.De vraag is ,willen OR-en dat wel ? Laten we Landelijk met de Ondernemingsraden in Debat gaan over andere vormen van Medezeggeschap. STAZ neem het initiatief !

Met alle respect zie ik niet in wat hier nu zo nieuw aan is. Het komt tegenwoordig gelukkig al best vaak voor dat ondernemingsraden andere manieren zoeken (met de bestuurder) om onderwerpen inhoudelijk te bespreken. Als je je als Or pro-actief opstelt zijn er in een heel vroeg stadium vaak goede discussies mogelijk die leiden tot oplossingen waarin iedereen zich kan vinden. Het staat de OR vrij om daar zelf vormen voor te vinden. Maar om nu de OR af te schaffen lijkt mij het bekende kind met het badwater weg te gooien.

De OR is bij wet geregeld en heeft als taak de medewerkersbelangen te wegen binnen het belang van het bedrijf.
Dat kun je op twee manieren opvatten: bestuur en OR zijn tot elkaar veroordeeld of bestuur en OR vinden beide belangen zo gewichtig dat actieve samenwerking uitgangspunt van handelen is.
Er is niets in de wet dat actieve samenwerking verbiedt.
De neiging om elkaar in een bepaalde rol te dwingen is altijd aanwezig, maar die neiging is niet voorgeschreven.
Kortom als medezeggenschap aan vernieuwing toe is, wat let je dan om daar vorm aan te geven.
Om daar echter het wettelijk kader aan op te offeren vind ik een onverstandige keuze. De wet op de OR is een minimale garantie voor overleg niet een maximale.
Wat nu is kan morgen anders zijn. En dan kan er een moment aanbreken dat beide partijen gediend zijn met een wettelijk kader voor overleg.