Met dank aan de explosieve groei van regelgeving en controledrift van overheid en verzekeraars. En vergeet vooral het volstrekt ondoorzichtige DOT systeem niet. Het grote wantrouwen regeert.Verpleging en artsen zien door de jungle van regeltjes ge en verboden steeds minder patienten in steeds meer tijd , de meeste tijd is  inmiddels gereserveerd voor administratie en allerlei vergadermomenten. Managers met veelal nauwelijks voeling met wat er werkelijk op de werkvloer leeft, begeleiden ons in dit proces. Meestal door nog meer regeltjes en vergader/overleg momenten te creeeren. Om al dit moois  weer mogelijk te maken zijn er weer  assistent managers en secretaresses nodig. Uiteraard gaat dit gepaard met de nodige kosten en verdergaande frustratie op de werkvloer.

HET VALT MIJ OP DAT OVERAL STERK WORDT BEZUINIGD, EN DAN VOORAL OP DE HANDEN AAN HET BED , IN DE GEMIDDELDE ZORG INSTELLING BARST HET VAN DE MANAGERS , IK KAN LEGIO VOORBEELDEN GEVEN ,  EN DE DEMENTE OUDEREN LOPEN S,NACHTS OVER STRAAT OMDAT  ER WEING PERSONEEL IS , WAAR HEB JE AL DIE MANAGERS VOOR NODIG DIE TOTAAL  NIET VAN TOEGEVOEGDE WAARDE ZIJN VOOR DE CLIENTEN , MANAGERS ZIJN THEORETISCHE MENSEN DIE TOTAAL GEEN BIJDRAGE LEVEREN AAN DE VERZORGING VAN OUDEREN EN HUN APPARTEMENT , MAAR WEL HET PESONEEL DAT ER NOG LOOPT , OPZADELD MET EEN ENORME WERKDRUK  , DOOR VOOR TE SCHRIJVEN WAT DIE PERSOON ALLEMAAL WEL KAN DOEN , OOK WAT VOORDIEN MET 2 MENSEN WERD GEDAAN  ,MAKKELIJK NATUURLIJK ALS JE ZELF NIET HOEFT TE WERKEN

Geeft wel de verkaring voor de uit de hand gelopen kosten.

eens en te meer hiermee bewezen dat de top zich geen ene ruk aantrekt van de stem van het volk
Terug naar kleinschaligheid en verantwoordelijkheid!

Interessant is bovendien als je het absolute aantal in verhouding brengt met de omvang van de sector: ik dacht 1.1 miljoen medewerkers t.o.v. blijkbaar nu zo’n 17000 managers: gemiddelde span of control van 1 op 65 nedewerkers.  Welke sector in de Nederlandse economie doet dat de zorg na ? 

Manager is een vak….een vak wat je in je vingers hebt….de voorbeelden van mismanagement. ….zijn er helaas genoeg…..getuige de vreselijke misstanden in de verpleeghuizen, mbt cliënten en personeel
Misschien zou het handig zijn om de managers uit het bedrijfsleven eens te plaatsen…dan de herniazusterkes die door een reïntegratie trajectje….geplaatst worden…

Vreemd – in onze organisatie is in de afgelopen 5 jaar 80% van de zorgmanagers verdwenen !

Onze samenleving wordt steeds complexer. We worden steeds afhankelijker van hoogopgeleiden zoals managers, consultants, juristen, accountants, ICT-ers etc., ook in de zorg. Deze beroepen hebben veel baat bij complexiteit; daar eten ze hun brood van.
De vraag is echter, wie uiteindelijk nog het ‘echte werk’ doet. Wie levert de toegevoegde waarde? Het zou mij niets verbazen dat de meest ontslagen beroepsgroep in 2014 de uitvoerende zorgverlener is, die billen wast en in direct contact staat met zorgbehoefenden.
Overigens zijn die zorgmanagers nodig om de complexiteit van de doorgeslagen wet- en regelgeving te vertalen naar de werkvloer. Die er volgens mij ook zeer gedemotiveerd van wordt.
De groei in het aantal zorgmanagers (en beroepen in de zakelijke dienstverlening) is dus een symptoom van een zeer groot maatschappelijk probleem: onze samenleving wordt steeds complexer en daarmee inneficient. 

Het is ook niet zo gek dat zorgmanager meer voorkomt. Na de bezuiniging en ontslagen op allerlei managementlagen is de ‘verzameling’ zorgmanager ontstaan.
Dat het aantal hoogopgeleiden groot is, kan ook verklaard worden door de bezuinigigen: Hoog opgeleiden die toch een baan willen, zullen wel een functie die niet helemaal past bij hun opleiding moeten accepteren. Dit noemden ze vroeger ook wel ‘voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten.
Ik begrijp wel dat er tegen willens en wetens een schijnpositief bericht de wereld in gestuurd. Zo kun je jezelf sussen betreffende het afkavelende beleid van de gezondheidszorg