Allicht; jarenlang maar gewoon meekabbelen en geen enkele moeite doen om zaken beter en vooral efficienter te laten verlopen. Dan wordt het een grote onwerkbare bult die bovendien goud kost en dan gooien de bestuurders er een hoop uit a) dat is gemakkelijk, dan hoeven ze niet na te denken (als dat al kunnen) en b) dan blijft zeker hun hoge salaris, voor weinig doen, gehandhaafd.
EERDER WAKKER WORDEN WIL WEL EENS HELPEN

Het is niks Nieuws. In mijn Verpleegkundige verleden ( Jaren 70/ 90 ) heb ik dat meer meegemaakt , dat l.l. verpleegkundigen vlak voor dat zij voor hun Diploma opgingen , al een “ontslag’brief kregen , dat zij geen vaste aanstelling konden krijgen , maar elders een Job moesten gaan zoeken. Te triest voor woorden , dat de geschiedenis zich steeds weer herhaald.Het lange termijn denken hebben wij nog steeds niet geleerd. De Politiek denkt alleen maar aan hun “termijn “, en daarna is het over.

De uitdaging voor ons als aanbieder van zorgopleidingen (ROC Leiden) is hoe je vanuit een positief perspectief jongeren kunt interesseren voor opleidingen en banen in de zorg nu de markt zo in beweging lijkt te zijn en de beleving van de respondenten niet al te rooskleurig is.

Juist daarom blijven we zo door modderen!

dan wil ik die gespecialiseerde over een paar jaar nog eens willen spreken, als alles wankel op zijn poten staat!

Gezien het bovenstaande blijft er dynamiek vanuit arbeidsmarktperspectief. Ik denk dat goed gekwalificeerde medewerkers (op ieder niveau) over het algemeen zich geen zorgen hoeven te maken over werk. Wel kan vaste baan bij één zorgaanbieder niet meer zeker zijn.

Het werken in de zorg is ook niet leuk meer, elke jaar onzekerheid over wel of geen contract met de zorgverzekeraar en onder welke voorwaarden. Daartegenover overheidsbeleid dat veel weg heeft van een dronken eend op een driewieler (het gaat alle kanten op)… 12000 paar handen erbij, Yeah right…